Amedspor piştî pêvajoya çareseriyê tûşî cihêkarî û binpêkirinên mafî bûye
Kurdish Studies Centerê(KSC) Navenda Xebatên Kurdî, 23yê Adara 2024an, bi navê “KESK û SOR û ZER: İnat, Umut, Futbol” raporeka berfireh derbarê cihêkarî, neheqî û êrişên fîzîkî yên li ser Amedsporê belav kir ku wan ji çendîn alîyan ve rewşa berdest ya Amedsporê nirxandîye û ew rapor wekî kitêb çap kirine.
Ev rapor bi analîzkirina hevdîtinên ligel alîgir û rêvebirên taximê û lêkolînên li ser dosyeyên hiquqî hatîye hazirkirin. Herwiha di amadekirina raporê da daneyên medyayê jî li ber çavan hatine girtin. Ev ropor nîşan dide ka Amedspor rastî çi astengîyan hatîye û çi neheqî li wan hatîye kirin.
Li gorî raporê piştî ku proseya aşitîyê bi dawî bûye binpêkirinên sîstematîk yên mafên Amedsporê û newekhevîyên li ser Amedsporê dest pê kirine.
Qismek ji raporê:
“Ev rapor piştrast dike ku bandora tevliheviyên derdora meseleya kurdan li Amedsporê dibe û piştî pêvajoya çareseriyê tûşî cihêkarî û binpêkirinên mafî bûye. Lêkolîn û hevdîtinên me kirî, nîşan dide ku Amedspor bi newekheviyên ekonomîk, hiqûqî û civakî re rûbirû ye. Ew balê dikêşe ser ku bidawîhatina cihêkariya etnîk a qada sporê ne tenê bi qanûn û cezayan re, herweha bi pratîk û kultura civakî re jî eleqedar e û pêkhatina demokratîkbûn û aştiya civakî di qada sporê de muhim e.
Binpêkirinên mafî yên Amedspor rastî wê hatî, di serî de xala wekheviyê ya Makeqanûna Komara Tirkiyeyê binpê dike. Cihêkariya sîstematîk a li dijî tîmê jî tê wê wateyê ku xala qedexeya cihêkariyê û mafên di metnên navneteweyî yên wekî Peymana Navneteweyî Derbarê Jinavbirina Cihêkariya Nijadî û Beyannameya Gerdûnî ya YEyê de tê binpêkirin.
Lewma hewcehî bi hin pêngavan heye da ku cihêkariya nijadî bê jinavbirin û Amedspor di heman şertan de bi reqîbên xwe re bikeve pêşbaziyê:
Herî pêşî hewce ye ku dawî li qedexeya deplasmanê ya bo alîgirên Amedsporê bê. Ji bo şert û mercên wekhev pêwîst e ku dawî li cezayên cihêkariyê yên hemberî nasnameya fermî, rêveber, futbolîst û alîgirên Amedsporê bê. Hewcehî pê heye ku cezayên bergir bêne tetbîqkirin li hemberî êrîşên fîzîkî û tezahuratên gotara nefretê yên bo tîmê.
Herî dawî, qenaeteke hevpar a beşdarên xebatê û raya giştî ya Tirkiyeyê ye ku mimkin e spor bibe alaveke “peywendîdanê” û bibe “pirek” di navberê de. Divê neyê piştguhkirin ku çalakiyên wekî “maçên dostaniyê” yên di navbera Amedspor û kulûbên din de û beşdariya rayedar, siyasetmedar û hunermendan di van çalakiyan de potansiyela xwe ya kêmkirina cihêkariyê heye. Lê belê berî her tiştî, eger helwesta otorîteyên giştî ya li ser Amedsporê û kiryarên keyfî yên rayedaran bi dawî bibe, hingê ev dê bibe destpêkek ji bo jinavbirina cihêkariyê.”
Ji bo temamîya raporê bitikîne.
