Wextê Ezîz Axa pişta nigê xwe dixurand tilîkên wî bala min kişandin, hela hela! Tilîkên nigê wî şeş heb bûn. Min li nigê din nêrî ew jî şeş bûn. Çawa dibû? Min
Di salên 1980yan de dewleta tirkan careke din li me hat xezebê. Çi li hundir û çi li derve wek milet me bi hev re gelek salên xerab derbas kirin. Û wer
Li rojavayê Dêrikê, li binya zinarên pişt Heramya, bi navê Fitinê gundek heye. Ev gund, gundê Mala Ela ye.. Gundê rehmetiyê Hecî Evdirehmanê Qadê Ela. Di salên 1970yan de Fitin li devera
‘‘Barê me welat bû, rêça me dûr bû’’ û carna hêdî carna zû em her diçûn. Fikrên me zelal bûn, me digot welatê me bindest e, em ê bixwînin, bipeyivin, miletê xwe
Rokê serê sibeyê em giş di dersa ewil de bûn me hew dît bi cemseyan esker kişyan ber mektebê. Yuzbaşiyekî bi qamçî li ser serê wan bû. Bû reperepa wan û ketin
Derketim ber derî min li qorîdorê, li çayxaneyê nerî, ne lê bû! Min baz da devê pasajê, tunebû, min li ser cadeyê li wê hêlê vê hêlê nerî, min nedît! Çawa hatina
Çawîşê qereqolê hat, ji şofêr re got, ‘‘Wek sed metreyî wê de, çima tu hebekî sekinî?’’ Şofêr got, ‘‘Naxêr, ez nesekinîm, ji ber kontrolê min sureta makînê kêm kir!’’ Çawîş got, ‘‘Ez
Rojekê di rojnameya Tercumanê de min xeberek biçûk dît, bi qasî qutîkek niftikê cî dabûnê. Digot: ‘‘Li Diyarbekirê terorîstekî bi navê Bube Eser li qereqolê, ji qata çaran xwe avêtiye û xwestiye
Di wî zemanê derbeyê de (1980), li hefsa Diyarbekirê ya 5 Nolûyê gardiyan esker bûn. Tenê vazîfeyek wan gardiyanan hebû ku ew jî divê her roj li hefsiyan bidana. Gardiyanên esker di
Li nava çarsûyê rastî hevalê xwe yê zaroktiyê tê yê ku lê dabû. İrfan hema wî çer dibîne hemêz dike û bi şermînî ‘uzra xwe jê dixwaze. Hevalê wî ji xwe zû
Li ber rabûnê Adil Bazencir xwest ji xwe re çend kitêban bistîne. Got: “Gelo li ser dîroka hunera Kurdan çi çavkanî di destê we de hene?” Min got: “Kekê Adil, li cem