Wextê Ezîz Axa pişta nigê xwe dixurand tilîkên wî bala min kişandin, hela hela! Tilîkên nigê wî şeş heb bûn. Min li nigê din nêrî ew jî şeş bûn. Çawa dibû? Min
‘‘Barê me welat bû, rêça me dûr bû’’ û carna hêdî carna zû em her diçûn. Fikrên me zelal bûn, me digot welatê me bindest e, em ê bixwînin, bipeyivin, miletê xwe
Rokê serê sibeyê em giş di dersa ewil de bûn me hew dît bi cemseyan esker kişyan ber mektebê. Yuzbaşiyekî bi qamçî li ser serê wan bû. Bû reperepa wan û ketin
Derketim ber derî min li qorîdorê, li çayxaneyê nerî, ne lê bû! Min baz da devê pasajê, tunebû, min li ser cadeyê li wê hêlê vê hêlê nerî, min nedît! Çawa hatina
Çawîşê qereqolê hat, ji şofêr re got, ‘‘Wek sed metreyî wê de, çima tu hebekî sekinî?’’ Şofêr got, ‘‘Naxêr, ez nesekinîm, ji ber kontrolê min sureta makînê kêm kir!’’ Çawîş got, ‘‘Ez
Rojekê di rojnameya Tercumanê de min xeberek biçûk dît, bi qasî qutîkek niftikê cî dabûnê. Digot: ‘‘Li Diyarbekirê terorîstekî bi navê Bube Eser li qereqolê, ji qata çaran xwe avêtiye û xwestiye
Di wî zemanê derbeyê de (1980), li hefsa Diyarbekirê ya 5 Nolûyê gardiyan esker bûn. Tenê vazîfeyek wan gardiyanan hebû ku ew jî divê her roj li hefsiyan bidana. Gardiyanên esker di
Li nava çarsûyê rastî hevalê xwe yê zaroktiyê tê yê ku lê dabû. İrfan hema wî çer dibîne hemêz dike û bi şermînî ‘uzra xwe jê dixwaze. Hevalê wî ji xwe zû
Li ber rabûnê Adil Bazencir xwest ji xwe re çend kitêban bistîne. Got: “Gelo li ser dîroka hunera Kurdan çi çavkanî di destê we de hene?” Min got: “Kekê Adil, li cem
Bi alîkariya hunermendê navdar ê Holandayê Mathijs Roling, ewilî li bajarê Groningenê li Akademiya Minerva di beşa Otonomiyê de Hunerên Ciwan dixwîne. Dû re li bajarê Maastrichtê li Akademiya Hunerê du salan