Wextê Ezîz Axa pişta nigê xwe dixurand tilîkên wî bala min kişandin, hela hela! Tilîkên nigê wî şeş heb bûn. Min li nigê din nêrî ew jî şeş bûn. Çawa dibû? Min
Pablo Neruda wextê deriyê sindoqa pîra xwe vedike, di nava kitêban de wer dibe. Orhan Pamuk wextê bawola bavê xwe vedike tê de pasaport, qelem, defter, hubir û kitêban dibîne. Huner Selîm
Ez dixwazim îro ji we re qala sûretvanekî kurd, bi navê xwe yê berê Mihemedê Elîyê Biro û kurê wî Evdilwehab bikim. Evdilwehab wextê ji dayika xwe dibe û di heftekê de
Wextê zarok bûm bi hevalan re me carê lîstik dilîstin, wek perçeyekî listikê virde wêde me bera hevdu dida û em ji malê bi dûr diketin. Hin zilamên mezin wextê derbas dibûn
Li Hefsa Diyarbekirê roja ziyaretê rojeke zor bû. Mirov digot bila kesî min tuneba û wê rojê kes nehata dîtina min. Teyar jî ji roja ziyaretê digazinî. Qaçaxçî bû, li ser sînor
Mahmut Ahmetoğlu di salên 70yî de li Mêrdînê Lîseya Tîcaretê dixwîne. Di wan salan de Osman Karakaş jî li Diyarbekir xwendekarê lîseyê ye. Herdu jî Dêrikî ne. Li bajarên ku lê ne