Di sala 1955an de li gundê Uzeyra (Xurs) Qoserê tê dinyayê. Piştî qedandina lîseyê bo ku bibe mamoste di sala 1972an de diçe Zanîngeha Selçuk a Konyayê dest bi perwerdehiya xwe ya
Marcel Proust ji bo ku li labîrenta bîranînên xwe bigere, Balzac ji bo bablîsokên ruhê jinan vebêje, Fîrdewsî ji bo ronahîya zêran û Ehmadê Xanî ji bo biçûkên kurmancan kitêbên xwe nivîsîn.
Alîyê herî xurt û balkêş ê Hacî Qadirê Koyî ew e ku wek pêşeng û ruhanîyekî giring ê zimanê kurdî, li dijî hişmendîya xwekêmdîtin û kolonîkirî ya kurdan helwest werdigire û bi
Rewşa nivîsevaniya kurdî û daynamîkên wê xasî wan serdeman e ku tê ra derbas bûye. Dîroka nivîs û edebiyata kurdî xwedî paşxaneyeke nivîskî ye ku bi taybet di perwerdeya medreseyan da maye.
Bi îlham û hêza van pêşengan tevî hemû asteng û xirabkarîyên derekî û navxweyî wek alîgirên çakî û çêkerîyê, em dikarin bi hêza kanonê bîreke hevbeş a çandî û neteweyî çê bikin.
Bi dîtina min ev ne helbest e, çiku hê ji serî de her hewla xwendinê ya wekî helbesteka normal nîvçe dihêle û kilambûna xwe li me ferz dike. Baş e ku ne