Kundera di metneke xwe de dibêje, “roman berhemeke Ewropî ye û milkê Ewropayê ye” [1]. Belê rast e ev tespît, lê kêm e. Gava roman bû roman, ne tenê hebûna Ewropayê, hebûna
I. Ekspertîza Mirovan Di vê serdema ragihandinê da bi kanalên curbicur gelek kes bê destûr, hop dikevin jîyana me. Paşê hem diêşin hem jî me diêşînin û gava bêyî xatirxwestin diçin jî
Li vî welatî êdî ne kafe, ne xwaringeh û ne jî mizgeft aîdê me ne. Lewra ne rewşenbîr, ne siyasetmedar, ne îmam û ne jî nivîskar êdî nikarin xwe wekî kesekî bibînin
Di vê nivîsê de dixwazim du formên nîvfolklorîk ên du stranên tirk û kurdan bidim ber hevdu. Him strana “Bejna Zirav” (ji vir pê ve wekî BZ em dê binivîsin) a Şivan
Lêkolînerên zimanî bi bawer in ku biryarên baş û erênî di binemalê da, dikarin zindîmana zimanekî tezmîn bikin; li hemberî wê, nêrînên nebaş û neyînî li ser zimanî di malê da, dikarin
I. Mêvandarî/Mazûwanî Hin caran bêyî sedem, ji xwe diqehire û li mala xwe jî diweste mirov. Hingê dixwaze biçe rêwingîyeka dirêj û paşê li malekê bibe mêvan. Lê divê ew mal ya
Sînemaya Amûdê çima hat şewitandin? Zindana Diyarbekirê çima hat avakirin? Gundê me çima hatin şewitandin? Li Dêrsim, Agirî, Helebçe û Mehabadê em çima hatin kuştin? Û ji aliyê kê ve! Eger em
Lêkolîn û tecrûbeyên klînîkî nîşan didin ku zarokên duzimanî, di pêşerojê de, di warê kognitîf û civakî de gelek avantajan bi dest dixin. Ji ber vê yekê, divê malbat dev ji zimanê
I. Dê li te vegerim! Em di serdema ragihandinê da ne. Lê ragihandina me her diçe kêmtir dibe. Mijûlî û her mijûlî. Hinekê jî dilsarîya ji rûtînê. Di kesûnasên (contacts) me da
Salekê ligel çend akademîsyenan min seredana Cizîrê kir. Piraniya akademîsyenan tirk bûn lê li zanîngehên navdar ên Amerîka û Ewropayê dixebitîn. Qeymeqam ji hatina me haydar bû. Bi rêya xebatkarên xwe ji
Pascal Casanova di kitêba xwe ya Dünya Edebiyatı Cumhuriyeti (Komara Edebîyata Cîhanî) de, wexta behsa xweserîya wêjeyê dike, ji bo wî digel pîvanên dîtir ên mîna wergerbarî, qebûl, xelat hwd. yek ji