Nûçe: Wesîla Torî
Dawiya hefteyê li Zarok Ma’yê bi navê ‘Kargeha Çîrokên Afrîner’ kargeheke pir xweş û rengîn a ji bo zarokan hat li dar xistin. Kargeha ku ji aliyê Komeleya Wêjekarên Kurd û MED-DER’ê ve hatî amadekirin bi hevkariya Weşanxaneya Moriyê li Amedê hat kirin.
Ji bo bianet kurdiyê min jî berê xwe da kargeha afrîner; çîroka Hebhinarkê û her çîrokên ku zarokan xwendî bi kêfxweşî guhdar kir.
Her çiqas ku roj bi roj li Bakûrê Kurdistanê zimanê zikmakî dikeve bin xetereyeke mezin û bi tunebûnê re rû bi rû dimîne jî kar û xebatên bi vî rengî hêviyekî jî didin mirov. Mîna xebatên Zarok Ma’yê ku zarok hê di zikê dayika xwe de hînî dengbêjîyê tên kirin. Li kêleka zimanekî li ber devê kerê, kargeha çîrokan dike ku zarok zêdetir ji ziman, çand û wêjeya xwe hes bikin û lê xwedî derkevin.
Çîroka Hebhinarkê
Îro bi hezaran zarokên Kurd di dibistanên heyî de bi zimanê tirkî çîrokên wek Peter Pan, Sînderalla, Keçika Komik Sor (Kirmizî Başlikli Kiz), Pamûk Prenses û 7 Qambost, dixwînin û hiş û binhişiya wan êdî hemû li ser vê bingehê tê avakirin. Ji ber vê yekê jî kar û xebatên mîna çîrokê afrîneriyê pêşiyê li heskirina zimanê kurdî vedike û meyl û meraqa zarokan li ser wêje û zimanê wan çêdibe.
Ez dikarim bêjim ku di vê kargeha ku zarokên di navbera 10-14 salî de tevlê bûyî, di çavê her zarokekî de min ew meraq û heskirina ji bo zimanê wan dît. Dema ku perwerdekar Mem Bawer dest bi xwendina çîroka Hebhinarkê kir, gelek zarok diketin navberê û ji meraqa xwe pirs dipirsîn. Gelek ji wan çîroka Hebhinarkê û bi çîrokên efsûnî yên mîna Sînderalla û Peter Pan re jî dianîn gel hev.
Vêce piştî kargehê der barê kargeha afrîner a çîrokan de em bi endamê Komeleya Wêjekarên Kurd, Nivîskar û rojnameger Rêdûr Dîcle re li ser vê xebata wêjeya zarokan, axivîn.
‘Pêdivî bi xebatên bi vî rengî heye’
Rêdûr Dîcle di axaftina xwe de diyar kir ku ji ber ku mesele zarok bûn û baldariyeke zêde dixwaza, beriya vê kargehê li dar bixin bi kesên di vî warî de pispor û serwext re şêwirîne û got: “Me xwest em destpêkê tenê ji bo hefteyekê amade bikin û bi 15 zarokan sînordar bikin. Ji lew re me xwest em di ya ewil de reaksiyon û nêzîkatiyên ji bo xebatên bi vî rengî hîn bibin û bi dû re karibin xebatine berfirehtir bikin. Axirê me di dawiya kargehê de dît ku bê çi qas pêdivî bi xebatên bi vî rengî heye.”
Dewama nûçeyê ji bianet/Kurdîyê bixwîne
