Gelek fotrafên Arjen Arî hene ko ji bo min taybet in. Ev ê li manşetê yê 2012ê ye. Sefera wî ya paşiyê bû ko çûbû bin sîya alaya Kurdistanê. Wî taybetî xwest li wê derê bigirim.
Got, ho Mirad ka were li ber alayê fotrafê min bigire! Ez rûniştim erdê. Got tê bî toz min got ne xem e bi vî awayî ez ê fotrafekê baş bigirim. Ma lê min demekê fotraf negirt. Kenîya got çima nagirî, tam di dema kenê wî de alaya Iraqê dahelikî û bayê li ya Kurdistanê da. Min gotê ka were û bibîne li benda çi bûm. Wî dema ala dît ez hembêz kirim…
Got em carinan bi hev re bigerin belkî rojekê tu pêşangeha wêneyên min vekî. Min gotê ez ne profesyonel im. Got na tu baş î!!! Tu baş î!!!
Di wê salê de Arjen xatir ji me xwest. Xuşka wî Necla fotrafên wî ji min xwestin. Min 92 fotraf dane xanimê. Îro Necla xanim hat serdana me û ew flaşdîska min dabûyê li nik wê bû. Min piştî salan dîsa ev fotraf dît.
Min xwest sê fotrafên min neweşandîn bigihînin we Arjen-hezan.
“Ev çiya rûspî ne!”
Xema li ser rûyî
